سه‌شنبه، خرداد ۱۹، ۱۳۸۸

ماسک در فرهنگ‌های گوناگون

ماسک هم، مثل نام مستعار، تمنای تملک قدرتی‌ست شيطانی: ديدنِ ديگران بدون دیده شدن.
چشم‌بند ستمگرانه‌ترین شکل استفاده از ماسک است. کسی که به یک زندانی چشم‌بند می‌زند از همان قدرت شيطانی ماسک استفاده می‌کند با اين تفاوت که زحمت زدن ماسک را از دوش خود برمی‌دارد و آن را هزاران بار تشديد شده به زندانی تحميل می‌کند.
اگر، درست مثل يک ماسک، همه‌ی عضلات چهره را از کار بیندازید تاثيری که بر طرف مقابل می‌گذاريد هراس آور است. چون نمی‌تواند بفهمد در درون شما چه می‌گذرد. مايرهولد می‌گفت نهايت موفقيت يک بازيگر در اين است که برسد به قدرت عروسک. رزو گابریادزه، کارگردان بزرگ گرجی، با تآترهای عروسکی افسون‌کننده‌اش نشان داد تا چه حد حق با مایر هولد است.
در یک بالماسکه، جايی که همگان ماسک به چهره دارند، آن قدرت شيطانی به يکسان تقسيم می‌شود ميان همه. هرکسی همانقدر می‌تواند ببیند که دیگران؛ اما دیگران هم همانقدر نامرئی‌اند که خود شما. و اين تساوی، قدرتی است شيطانی است اما، اين بار، فاقد شر. شيطانی‌ست چون آزاديی‌ست بدون احساس مسئوليت. و فاقد شر است چون همگان به يکسان از آن برخوردارند.
کارکردهای ديگر ماسک البته بحث مفصلی‌ست که جايش در اينجا نيست. غرض آشنائی با ماسک است در فرهنگ‌های گوناگون:

هیچ نظری موجود نیست: