گفت و گو با رضا قاسمی . مجتبا پورمحسن (روزنامه فرهيختگان)
برای خواندن اين گفت و گو در فرهيختگان می توانيد اينجا را کليک کنيد اما توصيه نمی کنم. ويراستار بدجور هنرنمائی کرده. ترجيح می دهم اين گفت و گو را در سايت پورمحسن بخوانيد که متن را عيناَ منتشر کرده.
وقتی می گويم «از ازل تا به ابد فرصت...» اشاره ام به بيتی از حافظ است. چرا بايد ويراستار «به» را حذف کند؟ يا «افاده» را چرا بايد تبديل کند به «ارائه»؟ شقايق چرا ربط دارد به گودرزيان؟
حالا اگر جمله «خانه روز به روز بيشتر در بوی گه فرومی‌رفت» حذف می‌شود قابل فهم است آنهم در اين شرايط که حيات و ممات روزنامه‌ها به بهانه‌ای بند است. پرسش و پاسخ آخر هم اگر حذف شده است لابد مسئله صفحه‌بند بوده است و کمبود جا. من هرچه تصميم می‌گيرم که ديگر گفت‌وگو نکنم باز مدتی بعد يادم می‌رود. باز درود به پورمحسن که با انتشار دقيق اين متن در سايتش نشان داد که اين دسته گل‌ها ربطی به او ندارد. ممنون از او.
برای خواندن اين گفت و گو در فرهيختگان می توانيد اينجا را کليک کنيد اما توصيه نمی کنم. ويراستار بدجور هنرنمائی کرده. ترجيح می دهم اين گفت و گو را در سايت پورمحسن بخوانيد که متن را عيناَ منتشر کرده.
وقتی می گويم «از ازل تا به ابد فرصت...» اشاره ام به بيتی از حافظ است. چرا بايد ويراستار «به» را حذف کند؟ يا «افاده» را چرا بايد تبديل کند به «ارائه»؟ شقايق چرا ربط دارد به گودرزيان؟
حالا اگر جمله «خانه روز به روز بيشتر در بوی گه فرومی‌رفت» حذف می‌شود قابل فهم است آنهم در اين شرايط که حيات و ممات روزنامه‌ها به بهانه‌ای بند است. پرسش و پاسخ آخر هم اگر حذف شده است لابد مسئله صفحه‌بند بوده است و کمبود جا. من هرچه تصميم می‌گيرم که ديگر گفت‌وگو نکنم باز مدتی بعد يادم می‌رود. باز درود به پورمحسن که با انتشار دقيق اين متن در سايتش نشان داد که اين دسته گل‌ها ربطی به او ندارد. ممنون از او.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر