درباره‌ی خاموشی يکی دوماهه و اين وضع تازه‌ی دوات
يکی دو ماهی دست دست می‌کردم بلکه نيايم کلام ختم را بنويسم. آن دلايل اساسی که از يکی دو سال پيش مغز مرا می‌خورد تا کره کره را پائين بکشم قبلاَ، همان يکی دو ماه پيش، در بخش دوم «حرف هائی با حذف شدگان محترم و حذف کنندگان نامحترم» نوشته بودم. اما انتشارش خورد به قضايای انتخابات و بعد هم قضيه‌ی گنجی و فضايی ايجاد شد که انتشار هر متنی از اين دست را بی‌معنا می کرد. حالا، با مقاديری تأخير، می‌توانيد بخوانيدش (همان بالای صفحه است؛ در ستون « از گرداننده دوات به خواننده».
از دو سه ماه پيش اما يک مشکل شخصی هم اضافه شد به آن مجموعه دلايلی که به تعطيلی دوات رای می‌دادند. اگر يکی دو ماهی بود دوات به روز نمی‌شد به اين دليل بود. همه‌ی آن نامه‌هائی هم که در اين دو ماهه فرستاده‌ايد اگر بی‌جواب مانده بود به اين دليل بود. همينجا از همه ی اين دوستان می‌خواهم عذر مرا بپذييرند. آخر مشکل شخصی من اين بود که ديگر ابزاری برای خواندن نداشتم. وضع چشم‌هايم برگشته بود به همان چهار سال پيش که کار را آخرش کشاند به اتاق عمل.
اين غيبت يکی دوماهه بعضی‌ها را نگران کرده بود. همينطور نامه پشت نامه بود که می‌آمد. ديگر بيش از اين نمی‌شد تعلل کرد. بايد برای رفع نگرانی اين دوستان هم که شده توضيحی می‌دادم برای اين غيبت طولانی. اما خستگی‌ها و دلزدگی‌‌ها مجال نمی‌داد. ديشب که بعد از مدت‌ها سرانجام نشستم پشت کامپيوتر، در آخرين لحظه فکری به خاطرم رسيد: «ماهنامه‌اش می‌کنم. اينطوری مجبور نيستم هر روز به روزش کنم. اينطوری تا يک ماه ديگر که نوبت شماره‌ی بعد است فرصت هست برای فکر کردن، و هم محالی برای استراحت و پرداختن به مداوای چشم.».
و اما درباره‌ی شکل تازه‌ی دوات چند نکته‌ای هست که بايد گفت:
1 ـ مهم‌ترين تغيير حذف شدن بخش «مطالب دندانگير رسانه‌های ديگر» است. اين بخش انرژی زيادی از من می‌برد. علاوه بر وبگردی‌های دلبخواهی، هر روز وادارم می‌کرد به مقادير زيادی وبگردی‌های اجباری. تازه اسباب گله‌گذاری‌های فراوانی هم شده بود و توقع‌های زيادی هم در بعضی از دوستان ايجاد کرده بود. توقعاتی که همخوانی نداشت نه با نيات دوات، نه با وقت و توان ناچيز من.
از بابت حذف اين بخش حقيقتاَ متأسقم اما چاره‌ی ديگری نبود. شايد در آينده به نحو ديگری جبران بکنم.
2 ـ بخش اصلی دوات (روی پيشخوان دوات) ماهی يک بار به روز می‌شود. طبيعتاَ ترتيب مطالب، از اين پس، همان ترتيب الفبائی نام نويسندگان آنها خواهد بود.
3 ـ دوات، در دور تازه اش، آخر هر ماه منتشر می شود. ظبيعتاَ منظور ماه‌های فرنگی‌ست. آخر، من با تقويم اينجا زندگی می‌کنم و، اگر کسی بپرسد، حقيقتاَ نمی‌دانم امروز چندم شهريور است يا بيستم مهر. نکته‌ی مهم اما اينجاست که دوات تا دو سه روزی پس از انتشار هر شماره ممکن است هی دستخوش تغيير و تصحيح بشود يا حتا مطلب تازه ای به آن اضافه شود. پس اگر خيال داريد مطلبی را روی کاغذ بياوريد لطفاَ چند روزی دست نگهداريد.
4 ـ بقيه قسمت‌های دوات مثل «مواد خام ادبی» و صفحه ی «طنز» که عمدتاَ اختصاص دارد به طنزهای ناخواسته‌ی ديگران کماکان در هر لحظه ممکن است به روز بشوند.
5 ـ بخش «از گرداننده دوات به خواننده» همچنان حلقه ی ارتباطی من است با خوانندگان دوات. طبيعتاَ بجز توضيحات ضروری درباره مطالب دوات، اگر حرفی داشته باشم در باره مسائلی که با آنها درگيريم همچنان جايش در همين صفحه است. بی هيچ آداب و ترتيب انتشار.
6 ـ لازم است باز هم تاکيد کنم که دوات نشريه خبری نيست. سمت حرکتش هم به سوی يک نشريه ادبی است در زمينه نقد و نظر. پس از مطالب تئوريک بيشتر استقبال می‌کند تا از شعر و داستان.
7 ـ به خاطر وضعی که برايم پيش آمده است اين شماره دوات به لحاظ ويراستاری ممکن است اشکالات فراوانی داشته باشد. اميدوارم نويسندگان مطالب و خوانندگان دوات موقعيت مرا درک کنند.
يکی دو ماهی دست دست می‌کردم بلکه نيايم کلام ختم را بنويسم. آن دلايل اساسی که از يکی دو سال پيش مغز مرا می‌خورد تا کره کره را پائين بکشم قبلاَ، همان يکی دو ماه پيش، در بخش دوم «حرف هائی با حذف شدگان محترم و حذف کنندگان نامحترم» نوشته بودم. اما انتشارش خورد به قضايای انتخابات و بعد هم قضيه‌ی گنجی و فضايی ايجاد شد که انتشار هر متنی از اين دست را بی‌معنا می کرد. حالا، با مقاديری تأخير، می‌توانيد بخوانيدش (همان بالای صفحه است؛ در ستون « از گرداننده دوات به خواننده».
از دو سه ماه پيش اما يک مشکل شخصی هم اضافه شد به آن مجموعه دلايلی که به تعطيلی دوات رای می‌دادند. اگر يکی دو ماهی بود دوات به روز نمی‌شد به اين دليل بود. همه‌ی آن نامه‌هائی هم که در اين دو ماهه فرستاده‌ايد اگر بی‌جواب مانده بود به اين دليل بود. همينجا از همه ی اين دوستان می‌خواهم عذر مرا بپذييرند. آخر مشکل شخصی من اين بود که ديگر ابزاری برای خواندن نداشتم. وضع چشم‌هايم برگشته بود به همان چهار سال پيش که کار را آخرش کشاند به اتاق عمل.
اين غيبت يکی دوماهه بعضی‌ها را نگران کرده بود. همينطور نامه پشت نامه بود که می‌آمد. ديگر بيش از اين نمی‌شد تعلل کرد. بايد برای رفع نگرانی اين دوستان هم که شده توضيحی می‌دادم برای اين غيبت طولانی. اما خستگی‌ها و دلزدگی‌‌ها مجال نمی‌داد. ديشب که بعد از مدت‌ها سرانجام نشستم پشت کامپيوتر، در آخرين لحظه فکری به خاطرم رسيد: «ماهنامه‌اش می‌کنم. اينطوری مجبور نيستم هر روز به روزش کنم. اينطوری تا يک ماه ديگر که نوبت شماره‌ی بعد است فرصت هست برای فکر کردن، و هم محالی برای استراحت و پرداختن به مداوای چشم.».
و اما درباره‌ی شکل تازه‌ی دوات چند نکته‌ای هست که بايد گفت:
1 ـ مهم‌ترين تغيير حذف شدن بخش «مطالب دندانگير رسانه‌های ديگر» است. اين بخش انرژی زيادی از من می‌برد. علاوه بر وبگردی‌های دلبخواهی، هر روز وادارم می‌کرد به مقادير زيادی وبگردی‌های اجباری. تازه اسباب گله‌گذاری‌های فراوانی هم شده بود و توقع‌های زيادی هم در بعضی از دوستان ايجاد کرده بود. توقعاتی که همخوانی نداشت نه با نيات دوات، نه با وقت و توان ناچيز من.
از بابت حذف اين بخش حقيقتاَ متأسقم اما چاره‌ی ديگری نبود. شايد در آينده به نحو ديگری جبران بکنم.
2 ـ بخش اصلی دوات (روی پيشخوان دوات) ماهی يک بار به روز می‌شود. طبيعتاَ ترتيب مطالب، از اين پس، همان ترتيب الفبائی نام نويسندگان آنها خواهد بود.
3 ـ دوات، در دور تازه اش، آخر هر ماه منتشر می شود. ظبيعتاَ منظور ماه‌های فرنگی‌ست. آخر، من با تقويم اينجا زندگی می‌کنم و، اگر کسی بپرسد، حقيقتاَ نمی‌دانم امروز چندم شهريور است يا بيستم مهر. نکته‌ی مهم اما اينجاست که دوات تا دو سه روزی پس از انتشار هر شماره ممکن است هی دستخوش تغيير و تصحيح بشود يا حتا مطلب تازه ای به آن اضافه شود. پس اگر خيال داريد مطلبی را روی کاغذ بياوريد لطفاَ چند روزی دست نگهداريد.
4 ـ بقيه قسمت‌های دوات مثل «مواد خام ادبی» و صفحه ی «طنز» که عمدتاَ اختصاص دارد به طنزهای ناخواسته‌ی ديگران کماکان در هر لحظه ممکن است به روز بشوند.
5 ـ بخش «از گرداننده دوات به خواننده» همچنان حلقه ی ارتباطی من است با خوانندگان دوات. طبيعتاَ بجز توضيحات ضروری درباره مطالب دوات، اگر حرفی داشته باشم در باره مسائلی که با آنها درگيريم همچنان جايش در همين صفحه است. بی هيچ آداب و ترتيب انتشار.
6 ـ لازم است باز هم تاکيد کنم که دوات نشريه خبری نيست. سمت حرکتش هم به سوی يک نشريه ادبی است در زمينه نقد و نظر. پس از مطالب تئوريک بيشتر استقبال می‌کند تا از شعر و داستان.
7 ـ به خاطر وضعی که برايم پيش آمده است اين شماره دوات به لحاظ ويراستاری ممکن است اشکالات فراوانی داشته باشد. اميدوارم نويسندگان مطالب و خوانندگان دوات موقعيت مرا درک کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر